Te simpel?

Het lijkt té simpel. Niet zelden wordt je geplaagd door negatieve overtuigingen. Over jezelf, de mensen om je heen, familie, collega’s, je werk en misschien zelfs je hele bestaan. Misschien zijn dit gedachten als: dit  is niets voor mij, ze zullen wel denken dat ik, als ik straks maar niet, had ik toen maar niet….Je wordt er vaak niet gelukkiger van. Hoe kun je nu de negatieve invloed van deze gedachten verminderen of zelfs laten verdwijnen?

 Het antwoord klinkt inderdaad misschien te simpel en onwaarschijnlijk: Door er vaak naar te luisteren.

We zijn zo verslaafd geraakt aan dat stemmetje in ons hoofd en al zijn zogenaamd goed bedoelde adviezen en waarschuwingen, dat we deze boodschappen van ons verstand maar al te vaak voor waar aannemen. We identificeren ons zelfs met deze gedachten.We denken dat we ze zijn. We leven onze gedachten, zonder er objectief naar te luisteren.

Om je dit te laten ervaren, wil ik  je uitnodigen voor een experiment. Het kost maar 5 minuten van je tijd. Ga ergens zitten op een rustig plekje, waar je niet afgeleid kan worden. Sluit je ogen en luister. Luister naar wat er zich in deze vijf minuten aandient in je hoofd. Probeer niet te oordelen over hetgeen zich aandient, maar kijk alleen en luister. Doe het nu..

En? Wat diende zich aan? Misschien kwamen er oordelen in je hoofd op? Over dit experimentje? Misschien werd je afgeleid door een geluidje of een storende gedachte. Kreeg je een aanvechting om te stoppen; of  bedacht je wat je nog moest doen, of wat je gedaan hebt. Toekomst en verleden. Een favoriet thema van het verstand.

Ik noem het wel eens de “tricks of the mind”. Als je vaak naar deze “tricks” luistert, zonder je er mee te identificeren, zul je merken dat ze zelden helpend zijn. Ooit hebben ze je geholpen in heel basale zaken als: eerst kijken, dan oversteken, rood is heet, eet geen gele sneeuw, dit is te hoog om te springen, etc.

Dit geweldige instrument, je brein, heeft je vaak fantastisch geholpen om veilig te blijven, te blijven functioneren in moeilijke omstandigheden. Hij heeft echter één belangrijk defect; er zit geen rem op. Ook als het soms helemaal niet nodig is, roept hij allerlei waarschuwingen en oordelen naar je,  die niet relevant zijn. Daarmee veroorzaakt hij vaak een gevoel van alarm, onrust, stress.

Je hebt je verstand nu even vijf minuten uitgedaagd in een toestand die hij het meest bedreigend vindt, de stilte. Want in de stilte is niets, alleen jouw aanwezigheid die kijkt naar zijn geraas. Zonder oordeel, zonder angst. 

Door vaak naar dit geraas te luisteren, geef je jezelf de kans om de relevantie van dit lawaai te duiden. Je bent namelijk niet je gedachten,  je denkt ze alleen.

, , , , , ,

Nog geen reacties.

Geef een reactie