Vorige week een inspirerende training gegeven. Voor de deelnemers, maar ook voor mij. Het thema van de training was: hoe ga je om met je eigen onzekerheid in veranderende werksituaties. De training was niet bedoeld als een methodiek training: ” hoe te handelen in onzekere situaties”, maar vooral om te ervaren wat er met je gebeurt als je in een dergelijke situatie belandt. Tijdens de training werd duidelijk dat het niet eenvoudig is om je kwetsbaar op te stellen naar je collega’s in situatie’s waarin je de (schijnbare) controle dreigt te verliezen.
Wat doet onzekerheid met je gedrag? Raak je geïrriteerd, trek je je terug of kies je juist de aanval en bijt je van je af? De deelnemers werden hierin op de proef gesteld. Verwarring alom. Na een pittige oefening met veel onverwachte wendingen, vroeg ik de deelnemers om één minuut letterlijk stil te staan bij hun gevoel.
Even stil zijn om te ervaren. Hier kon het even. Hoe kort ook. In de praktijk wordt vaak zelfs die ene minuut niet genomen om even een interne check te doen. Wat gebeurt er met me? Waar komt dat gevoel vandaan? Waarom reageerde ik op deze manier?
Tijdens de training werd weer duidelijk hoe belangrijk het is om te blijven communiceren. Zeker wanneer onzekerheid troef is. Check je gedachten af, deel je onzekerheid, maak contact. De deelnemers hebben ervaren dat communicatie vanuit de bereidheid je kwetsbaar op stellen, altijd een luisterend oor vindt. Het vereist een flinke portie moed, maar de duidelijkheid die ermee gecreëerd wordt, brengt de communicatie binnen een team naar een hoger niveau van effectiviteit.
Deze groep mensen waren bereid om dit gegeven te onderzoeken. Met een kort moment van stilte. Mooi.
Nog geen reacties.