Coachend leiding geven = contradictio in terminis ?

Moest er laatst aan denken toen ik een commercial zag waarin een medewerker zelf zijn functioneren bespreekt en van stoel naar stoel hopt.

Coachen en leiding geven. Gaat dat eigenlijk wel samen? Een leidinggevende stelt zich op als coach naar de medewerker. Maar is deze leidinggevende wel de aangewezen persoon om een coachende rol aan te nemen? Het lijkt nogal dubbel namelijk. De coach in dit geval, beoordeelt ook het functioneren van de medewerker. Hij/zij heeft in deze dubbelrol naast de coachende rol ook een controlerende functie. 

Ontstaan er problemen in het functioneren van de medewerker, dan volgt er een gesprek met de leidinggevende. Het is in mijn optiek dan vreemd dat de leidinggevende vervolgens een andere pet opzet. De coachpet.   De relatie leidinggevende-medewerker is per definitie niet gelijkwaardig. Deze hiërarchisch bepaalde relatie staat effectieve coaching in de weg. Kan er van de medewerker verwacht worden dat deze volledig open en in vertrouwen zaken met zijn leidinggevende deelt? Of verwordt coaching  tot een middel van de leidinggevende om meer grip te krijgen op het functioneren van de medewerker? 

Een leidinggevende zou vooral een faciliterende rol dienen te hebben in de relatie met de medewerker. Een rol waarin hij/zij  verantwoordelijk is voor het creëren van een omgeving waarin de medewerker optimaal zijn talenten kan inzetten.

Een meer logische gang van zaken is,volgens mij, als de leidinggevende de medewerker faciliteert door hem/haar een coachtraject aan te bieden, verzorgt door een externe coach. Het houdt de zaken voor de medewerker in ieder geval duidelijker. Een coach kan vervolgens in overleg met de coachee, de leidinggevende adviseren over de te nemen acties die het functioneren van de medewerker weer optimaliseren. Ieder zijn eigen pet…

 

 

 

 

, , , , , ,

Nog geen reacties.

Geef een reactie